Hiç mi değişmez bir insan?
Bugünün hayret cümlesi bu idi…
Aslında değişen çok şey vardı hayatlarda. Yıllar geçmiş yetmez mi? İşler değişmiş, mevkiler yükselmiş, sıfatlar çoğalmış… Hayatlar bambaşka olmuş.
Yaşanılanlar bir bir anlatılmasa bile karşılıklı tahmin ediliyor elbette. Hem de öyle tahminler ki “kesin…” diye başlanıyor cümleye, “zaten sen…” diye son veriliyor.
Bir telefon sonrasında “bu kez ertelemeyeceğim” diyerek kalktım, eskilerden bir dostun yanına gittim.
Radyo On’da Raşit Yıldırım’ın misafiri oldum. Öğrencisi sayılırım. Okuldan mezun olmuş, “bir yerlere gelmiş” de gurur duyulmasını bekler bir edayla oturdum karşısında.
Şamata programı sebebiyle tanıştık. Sonrasında TRT 1 de Ayşenur Yazıcı ile beraber yapılan programın ardından, Şebnem Yiğit ile beraber Ademler ve Havvalar programında izledik. TRT her açıldığında, Her Türk vatandaşı gibi tanıdığı ekrana çıkınca “ya Raşit bu yaa…” diye başlardım söze:)
Ve ben kendi hayat telaşemin içinde kaybolmaya başlarken Raşit birçok projeye imza atmış. Şimdi Aşk fm’de ve Radyo On’da yaptığı programlarla yakaladım tekrar onu…
Bir insan hiç mi değişmez? Aynı çatı altında, aynı projede çalıştık. Bugün tekrar biraraya gelince “az değil, bir sene” dedik, güldük. O kadar proje, ekran, radyo, gazete görüşmediğimiz onca yılda araya girenler… Ama onun gülüşü hala samimi…
Değişmemiş hiç Raşit…
Başarılarını inceden bir gururla takibe devam…
Bugünün hayret cümlesi bu idi…
Aslında değişen çok şey vardı hayatlarda. Yıllar geçmiş yetmez mi? İşler değişmiş, mevkiler yükselmiş, sıfatlar çoğalmış… Hayatlar bambaşka olmuş.
Yaşanılanlar bir bir anlatılmasa bile karşılıklı tahmin ediliyor elbette. Hem de öyle tahminler ki “kesin…” diye başlanıyor cümleye, “zaten sen…” diye son veriliyor.
Bir telefon sonrasında “bu kez ertelemeyeceğim” diyerek kalktım, eskilerden bir dostun yanına gittim.
Radyo On’da Raşit Yıldırım’ın misafiri oldum. Öğrencisi sayılırım. Okuldan mezun olmuş, “bir yerlere gelmiş” de gurur duyulmasını bekler bir edayla oturdum karşısında.
Şamata programı sebebiyle tanıştık. Sonrasında TRT 1 de Ayşenur Yazıcı ile beraber yapılan programın ardından, Şebnem Yiğit ile beraber Ademler ve Havvalar programında izledik. TRT her açıldığında, Her Türk vatandaşı gibi tanıdığı ekrana çıkınca “ya Raşit bu yaa…” diye başlardım söze:)
Ve ben kendi hayat telaşemin içinde kaybolmaya başlarken Raşit birçok projeye imza atmış. Şimdi Aşk fm’de ve Radyo On’da yaptığı programlarla yakaladım tekrar onu…
Bir insan hiç mi değişmez? Aynı çatı altında, aynı projede çalıştık. Bugün tekrar biraraya gelince “az değil, bir sene” dedik, güldük. O kadar proje, ekran, radyo, gazete görüşmediğimiz onca yılda araya girenler… Ama onun gülüşü hala samimi…
Değişmemiş hiç Raşit…
Başarılarını inceden bir gururla takibe devam…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder